- آویز و گریز (زُ گُ)
گریز و آویز. عمل جنگ کردن در حال عقب نشستن. جنگ و گریز. کرّ و فرّ:
زین عاریتی سرای آویز و گریز
زآن پیش که برکنندت ای دل برخیز.
رضی نیشابوری
زین عاریتی سرای آویز و گریز
زآن پیش که برکنندت ای دل برخیز.
رضی نیشابوری
